Wykształcenie

Humanistyczny nurt mojego kształcenia i doskonalenia zawodowego rozpoczął się już w średniej szkole medycznej po czym podążałam nim zdobywając tytuł naukowy magistra i podyplomowe kwalifikacje uprawniające mnie do świadczenia pomocy psychologicznej na Uniwersytecie Nauk Społecznych Instytutu Psychologii im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Całościowe, specjalistyczne 4,5 letnie szkolenie w zakresie psychoterapii, ukończyłam pod patronatem Zakładu Terapii Rodziny Katery Psychiatrii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, którego kierownikiem naukowym był dr hab. Med. Bogdan de Barbaro, superwizor Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. W jego ramach ukończyłam szkoleniową, analityczną psychoterapię grupową, prowadzoną przez certyfikowanego psychoterapeutę PTP  mgr Romana Kwiatkowskiego.

Specjalistyczne staże naukowe odbyłam w Zakładzie Terapii Rodzin w Krakowie pod opieką dr Lucyny Drożdżowicz, oraz w Oddziale Dziennym Zakładu Psychoterapii Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie pod opieką prof. Dr hab. Jerzego Aleksandrowicza.
Odbyłam też wymaganą ilość godzin superwizji szkoleniowej pod opieką superwizora PTP mgr Anny Romejko oraz napisałam dwie prace naukowe dotyczące prowadzonego przeze mnie procesu terapeutycznego, co dało mi możliwość wykazania się zdobytą wiedzą przed Komisją Egzaminacyjną PTP w Krakowie i uzyskania CERTYFIKATU PSYCHOTERAPEUTY PTP SEKCJI NAUKOWEJ PSYCHOTERAPII i TERAPII RODZIN  uprawniającego do samodzielnego stosowania tego zawodu. Na liście certyfikowanych psychoterapeutów nr 411.

 

Szkolenia dodatkowe

Wchodzę z założenia, że w tym zawodzie konieczne jest ustawiczne dokształcanie, uzupełnianie wiedzy, doskonalenie technik i poznawanie nowych trendów w psychoterapii. Dlatego też w dalszym ciągu szkolę się na organizowanych przez Polski Instytut Eriksonowski w Poznaniu, warsztatach wykładowo-szkoleniowych, konferencjach naukowych.

Doświadczenie zawodowe

  • praca przy łóżku chorego w szpitalach;
  • praca profilaktyczno-lecznicza w ośrodkach zdrowia;
  • praca z osobami psychicznie chorymi i upośledzonymi umysłowo w DPS;
  • doświadczenie w prowadzeniu terapii grupowej w Dziennych Oddziałach Psychiatrycznych
  • prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej w Poradniach Zdrowia Psychicznego

Obecna aktywność zawodowa - Świadczenie usług medycznych, psychoterapeutycznych na zasadzie zawartych umów z placówkami NFZ:

  • Prywatny Gabinet Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej  przy ul. Dmowskiego 9 w Jaworze,
  • Centrum psychiatrii i Psychologii „MARIAMED” przy ul. Wyszyńskiego 6 w Lubinie;
  • Prywatny Gabinet Psychoterapii i Pomocy Psychologicznej Gniewomierz 50 A.


Pracuję pod regularną superwizją Wrocławskiego Instytutu Psychoterapii /Wrocław, ul.Staffa 49/, którego dyrektorem i superwizorem jest dr nauk medycznych, psychiatra Roman Ciesielski.

Superwizja konsultacyjna

Superwizja konsultacyjna odnosi się do takiej sytuacji, gdy doświadczony i wykwalifikowany psychoterapeuta zwraca się do terapeuty równie wykwalifikowanego lub posiadającego w tej dziedzinie wyższy stopień specjalizacji (superwizor PTP) z prośbą o konsultację procesu terapeutycznego, którego jest inspiratorem.

Korzyścią tego rodzaju konsultacji dla doświadczonego terapeuty jest możliwość poszerzenia swojej dotychczasowej wiedzy, możność monitorowania praktyki pod względem etycznym, analizowania i usuwania napotykanych trudności relacyjnych z danym klientem co znacznie wpływa na skuteczność leczenia. Superwizja i psychoterapia są odrębnymi dziedzinami leczniczego oddziaływania w odniesieniu do osób wykazujących trudności psychofizyczne a to co je łączy, to doskonalenie procesu terapii. Psychoterapia dąży do inspirowania klienta do rozwijania swojego potencjału witalnego, udzielania wsparcia i pomocy w pokonywaniu trudności, leczeniu chorobowych objawów.

Celem superwizji jest dobro klientów, których, terapeuta ma pod swoją opieką, co uzyskiwane jest poprzez wnikliwą analizę procesu terapeutycznego w współpracy z superwizorem. Superwizowanie procesu terapeutycznego i związanego z nimi problemami jest zawsze uzgadniane z osobą, która jest zaangażowana w proces w związku z problemami, które przeżywa. Konsultacja taka opiera się na zasadzie anonimowości co oznacza że dane osobowe osób leczonych pozostają tajemnicą dostępną tylko dla terapeuty prowadzącego proces. W sytuacji, gdy proces napotyka na przeszkody, terapeuta omawia to z klientem proponując poddanie analizie jego przebiegu poprzez superwizję.

Brak zgody klienta na superwizję procesu terapeutycznego jest przestrzegane bezwarunkowo.